KONCERT ZESPOŁU MOSKWA
24 stycznia 2012 r.
Warszawa, Hard Rock Cafe
Redakcja „NIGDY WIĘCEJ” objęła patronat medialny nad koncertem legendy polskiego punk rocka - zespołu MOSKWA. Koncert odbędzie się 24 stycznia 2011 roku w warszawskim klubie „Hard Rock Cafe” przy ul. Złotej 59. Zagra również REJESTRACJA oraz zaproszeni goście. Zapraszamy!
Historia Moskwy:
- wrzesień 1983 r. – w brudnym robotniczym mieście, wiecznie spowitym dymem z fabrycznych kominów – Łodzi, powstaje jeden z najbardziej oryginalnych i charyzmatycznych zespołów polskiej sceny punk rockowej, wielka legenda rodzimego undergroundu – Moskwa. Pierwszy (najbardziej „moskiewski”) skład przedstawia się następująco: Paweł ‘Guma’ Gumola – wokal, gitara, autor znacznej części tekstów i kompozycji (ex – TNT, Bad Blood, Detonator), Piotr ‘Rogoz’ Rogoziński – bass, wokal (ex – Latające Żyrafy), Tomasz ‘Pałker’ Gron – drums (ex – Logos, R.A.P. – Rezerwowa Armia Pracy, Parlament);
- jesień 1983 r. – udział w miejscowych przeglądach: „Prawdziwe Brzmienie Łodzi” w klubie PŁ i „Kontr-Rockowisko” w „Siódemkach” (ul. Piotrkowska 77);
- przełom 1983 / 1984 r. – w zespole czasowo wokal obsługują: najpierw Piotr ‘Wokal’ Wawrzak, potem (od stycznia) Tomek ‘Bugs’ Woźniakowski. Od wiosennego koncertu w gdańskim klubie „Akwen” na stałe miejsce przy mikrofonie zajmuje Guma – ten koncert prowadzi jeszcze nikomu nieznany Paweł ‘Konjo’ Konnak;
- wiosna 1984 r. w studiu Pawła Hausa Moskwa nagrywa demo, które następnie zostaje wysłane do organizatorów konkursu „FMR Jarocin’84”;
- sierpień 1984 r. – najważniejsze wydarzenie w historii Moskwy – występ w konkursie „FMR Jarocin’84”. Jest tak ostro, że dla wyhamowania koncert w amfiteatrze zostaje po szóstym numerze przerwany przez dyrektora artystycznego festiwalu, Waltera Chełstowskiego. Po uspokojeniu „kolegów z załogi punkowej” zespół kontynuuje grę. W efekcie Moskwa zostaje jednym z laureatów festiwalu i wchodzi do „złotej ósemki”. Rozpoczyna się wielka kariera grupy (liczne koncerty w całym kraju, wielka estyma w punk rockowej społeczności etc.);
- wrzesień / październik 1984 r. – kapela dokonuje nagrań czterech utworów („Co dzień”, „Samobójstwa”, „Stań i walcz”, „Decyduj sam”) w Rozgłośni Polskiego Radia w Łodzi – jest to nagroda za odniesiony sukces na jarocińskim przeglądzie konkursowym; kompozycje do dziś skutecznie zaświadczają o formacie i możliwościach zespołu. Materiał z sesji ukazuje się po czternastu latach (!) na składance „Porzucona Generacja”;
- koniec 1984 r. – sesja nagraniowa w studenckim Radiu Żak;
- grudzień 1984 r. – udział w łódzkim festiwalu „Rockowisko '84” w charakterze gwiazdy wieczoru. Grupa w poprzedniej edycji nie zakwalifikowała się do finału przeglądu;
- 1985 – 1987 r. – kłopoty z cenzurą (?) – zespół czasowo występuje pod szyldem „M-kwa”, „M. kwa” lub jeszcze inaczej. Na konferencji prasowej po występie na „Rock Arenie '85” manager Mietek wyjaśnia, że zespół nie zamierza zmieniać nazwy. Jest to zatem nazwa na plakaty zapowiadające większe imprezy, no i dla gazetowych pismaków mających stracha przed instytucją z Mysiej;
- 1985 r. – liczne koncerty, m.in. na festiwalach: „Rock Arena '85” w Poznaniu (maj), „Rock FAMA '85″ w Świnoujściu (lipiec), „FMR Jarocin '85″ (sierpień – gwiazda festiwalu) oraz w warszawskim namiocie cyrkowym Intersalto na „III Grand Festiwal Róbrege” (wrzesień);
- sierpień 1985 r. – podczas trwania „FMR Jarocin '85″ Piotr Łazarkiewicz kręci film dokumentalno-socjologiczny, pt. „Fala” („Studio Irzykowskiego”), w filmie wykorzystuje, obok krótkiej wypowiedzi Gumy, następujące utwory Moskwy: „Stań i walcz”, „Czarna data”, „Pokolenie małp”. Dokument rozpoczyna słynną filmową „karierę” zespołu, a w szczególności jej lidera. Obraz trafia do kin jesienią roku następnego;
- luty 1986 r. - występ załogi na „I Zlocie Młodzieży Cynicznej Ery Atomowej – Nowa Scena” w Gdyni;
- wiosna 1986 r. - z załogi odchodzą Rogoz i Pałker, ich miejsca zajmują: Dariusz ‘Balon’ Adryańczyk – bass, wokal (później – Black Currant, Free Way) oraz Jarek ‘Wózek’ Woźniak – drums;
- sierpień 1986 r. – udział Moskwy na festiwalu „FMR Jarocin '86” powoduje zainteresowanie zespołem brytyjskiej stacji telewizyjnej BBC. W zrealizowanym (przy współudziale Low Flying Pictures Ltd oraz Interpress’u) filmie pt. „My Blood, Your Blood” (reż. Andrzej Kostenko) twórcy obrazu wykorzystują barwną opowieść lidera formacji o historii swojego życia oraz problemach tkwiących w peerelowskiej rzeczywistości. Na deser Anglicy serwują utwór „Nigdy!” – pochodzący z tego festiwalu. Film emituje dziewięć stacji z takich m.in. krajów jak: USA, UK, Szwecja, do polskiej telewizji trafia latem roku następnego, podobno mocno ocenzurowany;
- wrzesień 1986 r. – za „najbardziej odjazdowego muzyka występującego w tym roku na jarocińskiej scenie” Guma na „IV Grand Festiwalu Róbrege” w Warszawie otrzymuje nagrodę w postaci podróbki gitary ufundowanej przez sekcję muzyków Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego (!). Nagrodę wręcza Wojtek Konikiewicz;
- jesień 1986 r. – z okazji 69. rocznicy wielkiej rewolucji październikowej w studiu u Pawła Hausa powstaje kaseta demo pt. „Nigdy!” (MC „Prawda”) – rozchodzi się bardzo szybko niezależnymi kanałami, w nieokreślonych nakładach i z kilkoma różnymi okładkami. Jest to jeden z najsłynniejszych materiałów pochodzących „z tamtych czasów”;
- koniec 1986 r. – z zespołu odchodzi Balon, a potem Wózek. Pojawia się nowy, ‘warszawski’, skład zespołu. Poza Gumą w Moskwie grają: Darek ‘Maleo’ Malejonek – bass (ex – Kultura, Izrael znany później z następujących kapel: Tilt, Armia, Houk, 2Tm2,3, Arka Noego), oraz najsłynniejszy wędrowny bębniarz po najważniejszych krajowych formacjach punkowych – Tomasz ‘Gogo Szultz’ Kożuchowski (ex – The Komplex, Dexapolcort-A, TZN Xenna, gościnnie – Brygada Kryzys, Tilt, Armia i znowu Tilt);
- wiosna 1987 r. – w radiu „chodzi” nowy numer Moskwy pt. „Wiem” – jest to zwiastun zmiany oblicza kapeli. Guma & spółka porzuca ostre – G.B.H./Dischargowskie brzmienia na rzecz melodyjnego rock’n'rolla, nie stroniąc przy tym od reggae, bluesa, a chwilami nawet motywów country. W tym czasie zmianie ulega również podejście lidera Moskwy do punk rockowej ideologii (hasła typu „no future”, etc. stają się od tej pory nie do wzięcia);
- lato 1987 r. – kolejna przygoda z filmem – fragment plenerowo-kameralnego koncertu z utworem „Za kratami” wykorzystuje się w przygodowo-obyczajowym obrazie pt. „Opowieść Harleya” (reż. Wiesław Helak). Premiera w kinach ma miejsce w kwietniu 1988r.;
- 1987 r. – zespół bierze udział w koncercie przed więzienną publicznością (wyroki 20-25 lat) w Zakładzie Karnym nr I w Strzelcach Opolskich. Ponieważ akustyka jest marna, Guma recytuje przed każdym numerem tekst, żeby publiczność wiedziała o czym śpiewa; Gogo grający na perkusji zrobionej przez więźniów wspomina: „My zapierdalamy szybko i równo, a oni siedzą jak przykuci i płaczą, po koncercie przychodzili do nas, żebyśmy się im wpisali do pamiętników”. Koncert oraz aktorskie umiejętności chłopaków zostają wykorzystane w obrazie pt. „Więcej bluesa” (reż. Piotr Łazarkiewicz). Jest to najciekawsza przygoda z filmem Gumy i zespołu;
- 1987 r. – zespół występuje m.in. na: „IV Rock Dla Spragnionych Muzyki – Nowa Scena” w Sopocie (czerwiec), „FMR Jarocin '87” (sierpień) oraz „V Grand Festiwalu Róbrege” (sierpień);
- 1987 / 1988 r. – w różnych okresach pojawiają się w zespole m.in.: Jacek Lang (One Milion Bulgarians) – gra na bębnach na dwóch koncertach, kiedy znika perkusista zespołu (Gogo?). Jak wspomina Guma: „wyszła z tego jakaś psychodelia”; Piotr ‘Fala’ Falkowski – drums (ex – Sstil, Deuter, później – Kult, Houk, Falarek Band i in.). Z zespołem próbował również sił na perkusji Darek ‘Dynia’ Dynowski (TZN Xenna, później – The Klaszcz, jeszcze później Deuter);
- jesień 1988 r. – niezapowiadany koncert-niespodzianka zespołu w D.K.”Lutnia” w Łodzi (zespół nie znalazł się na afiszu zwiastującym imprezę). Guma wzorem kapel kontrkultury dzieci-kwiatów rozwala swojego, odmawiającego posłuszeństwa „kosmosa” w drzazgi o scenę (!). Szał! Publika rzuca się po strzępy;
- jesień 1988 / wczesna wiosna 1989 r. – nowy skład zespołu i powrót Piotra ‘Rogoza’ Rogozińskiego do Moskwy. Ponadto, za perkusję zasiada Krzysztof Laskus (również – Okupacja ’81), a na harmonijce ustnej grywa czasami Włodek Smółka. Interesująco wypadają ich występy w warszawskim klubie Remont oraz łódzkim Lodexie;
- marzec 1989 r. – po dwóch latach od nagrania ukazuje się – wreszcie! – pierwszy winyl zespołu pt. „Moskwa” (LP „Pronit”). Płytę nagrano w ‘warszawskim’ składzie – na basie grał Maleo, a na perkusji poza Gogo Szultz’em udzielał się Piotr ‘Stopa’ Żyżelewicz (ex – Izrael, Kultura, znany też z Armii, Voo Voo, gościnnych występów z T.Love czy 2Tm2,3). Ze starych numerów na płycie można usłyszeć: „Nigdy!” i „Powietrza”. Krążek sprzedaje się w nakładzie 20.000 egzemplarzy i zbiera sprzeczne recenzje – u krytyków bardzo dobre (!), natomiast wśród wiernej publiczności bardzo mieszane;
- wiosna / lato 1989 r. – kolejny skład Moskwy: Guma – gitara, śpiew; Leszek Sokołowski – gitara; Piotr ‘Dyda’ Czyszanowski vel Guellard – gitara basowa (również – Blitzkrieg, później – Closterkeller); Student – perkusja (ex – Okupacja '81). Na kilku koncertach za garami siada Smalec;
- sierpień 1989 r. – kolejny występ Moskwy na „FMR Jarocin '89” okazuje się dla grupy „zimnym prysznicem” – jarocińska publiczność dając wyraz swojej dezaprobacie nowemu obliczu zespołu i zarzucając mu „zdradę” punk rockowej ortodoksji przeszkadza zespołowi w występie. Moskwa zostaje wygwizdana, wykrzyczana i obrzucona różnymi przedmiotami. Atmosfera tego festiwalu przebiega pod dyktando sfrustrowanych punkowców: przez trzy dni scena obrzucana zostaje błotem, mlekiem, trocinami, na finał zabrakło jedynie zgniłych jaj;
- jesień 1989 r. – w Moskwie grają: Guma – gitara, wokal, Robert Hajduk – drums, Dariusz Bełdowski – bass, Piotr Jełowiecki – gitara (później – Rendez Vous);
- październik 1989 r. – warszawska „Letnia Zadyma w Środku Zimy” na „Torwarze”, występ formacji w nowym składzie: z Jackiem ‘Mr Ofikiem’ Topolskim – bass i Stopą – drums;
- sierpień 1990 r. – Moskwa poprzedza występ doskonałego Killing Joke'a na ostatnim, niestety, „VII Grand Festiwalu Róbrege”;
- jesień 1990 r. – klubowe koncerty kapeli w Hagen (Niemcy Zachodnie) – dwa wyjazdy;
- koniec 1990 r. – wychodzi drugi winyl zespołu pt. „Życie Niezwykłe” z dość przypadkowym (muzyka pop heavy r’n'rollowa) i słabym materiałem. W sesji nagraniowej wawrzyszewskiego studia – między wrześniem 1989 roku a lutym 1990 – uczestniczą (poza Gumą): ‘Mr Ofik’ – bass, Stopa – drums, na gitarach dodatkowo – Piotr Jełowiecki oraz Leszek Sokołowski. W 1994 r. ukazuje się kompaktowa reedycja płyty (LP, CD „Polskie Nagrania”);
- połowa 1991 r. – zespół praktycznie przestaje istnieć. Wkrótce, pod wpływem wewnętrznych przewartościowań Gumy, powstaje jego mistyczno-muzyczny projekt – 5000 Lat, ale to już zupełnie inna bajka;
- lato 1998 r. – łódzki „Pop Noise” wydaje regionalną (łódzką) składankę zespołów nowofalowych i HC/punkowych – „Porzucona Generacja”. Poza wymienionymi wyżej utworami Moskwy, płyta zawiera również kawałek – „Daleki dom’93″;
- czerwiec 2001 r. – na rynek trafia wydana przez „Niezależne Stowarzyszenie Fonograficzne” płyta Moskwy – „1984 Koncert”. Jest to zapis koncertu, który odbył się 15 maja 1984 r. w łódzkich „siódemkach”;
- wrzesień 2001r. – reaktywacja zespołu Moskwa w składzie: Guma – gitara, wokal, Tomasz ‘Mech’ Wojciechowski – gitara (ex – Blitzkrieg, Jezabell Jazz, Closterkeller), Krzysztof Grudziński – gitara basowa, Jacek ‘Spinio’ Cynkier – perkusja. W listopadzie mają miejsce pierwsze od wielu lat koncerty zespołu w Łodzi, Wrocławiu i Poznaniu;
- czerwiec 2002 r. – koncerty w Niemczech (Hamburg, Berlin);
- jesień 2002 r. – Moskwa gra coraz więcej koncertów w całej Polsce. Pod koniec października miejsce Spinia na perkusji zajmuje Piotr Pniak (ex – Proletaryat), w tym składzie zespół daje doskonały koncert 27 października w gdańskim klubie Rock-Cafe. Konferansjerem jest ponownie legendarny Konjo;
- grudzień 2002 r. – reedycja pierwszej płyty zespołu pt. „Moskwa” – oprócz materiału z debiutanckiej płyty, czterech nagrań z sesji w PR Łódź i numerów z koncertów (m.in.: „FMR Jarocin '84”, „Rock FAMA '85”, Riwiera-Remont '87) + mało znane wideoklipy i fragmenty wideo koncertów.
